Hij geeft aan dat werkgevers fiscaal voordelig kunnen bijdragen aan de aflossing van studieschulden via de vrije ruimte binnen de werkkostenregeling. Dit biedt voordelen: het vergroot de aantrekkelijkheid van werkgevers op een krappe arbeidsmarkt, helpt jongeren sneller hun studieschuld af te lossen en versterkt hun positie op de woningmarkt.
Toch is dit niet het primaire doel van de werkkostenregeling, die bedoeld is voor onbelaste vergoedingen met een zakelijk karakter. Kleine werkgevers lopen sneller tegen de grens van de vrije ruimte aan. Bij overschrijding geldt een eindheffing van 80%, wat het voor hen minder aantrekkelijk maakt om hierin te investeren. Vooral bij hoge bedragen, zoals aflossingen van studieschulden, kan dit snel tot die overschrijding leiden. Hoewel dit fiscaal vergelijkbaar is met wat werknemers anders aan belasting zouden betalen, kan het de bereidheid van werkgevers beperken.
Een specifieke vrijstelling voor het belastingvrij aflossen van studieschulden past niet binnen de doelstelling van de werkkostenregeling. Wel kunnen werkgevers zelf kiezen om hun vrije ruimte hiervoor te gebruiken. Een verruiming van de vrije ruimte zou meer mogelijkheden bieden, maar heeft financiële implicaties voor de overheid.
De huidige evaluatie van de werkkostenregeling kijkt ook naar het stimuleren van fiscaal gunstige aflossing van studieschulden. Het evaluatierapport wordt voor de zomer van 2025 aan de Tweede Kamer aangeboden.
- BERICHT MINISTERIE VAN FINANCIËN
- 11.06.2025
